- зот
- I[ذات]а1. кҳн., фалс. асл, моҳият, ҳастӣ ва ҳақиқати ҳар чиз2. асл, насаб (нисбат ба инсон); зот надоштан аслу насаб надоштан; бадзот будан, бадасл будан3. насл, ҷинс (нисбат ба хайвон): гӯсфанди зоти ҳисорӣ4. шахсият, вуҷуд: зоти пок, зоти шариф, зоти ҳумоюн; зоту зурриёт гуфт. насл, авлодII[ذات]гуфт. ҳеҷ, ҳаргиз, асло
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.